Vragen? : 06 - 52553412
Ik heb een super idee zei Glen, recruiter bij een detacheringsbureau laatst onder het genot van een cappuccino. “Wil jij voor ons beschrijvingen maken van de persoonlijke eigenschappen van onze technische professionals. Gewoon een kort verslag.”
Ben jij weleens verliefd geweest?
Je weet het vast nog. Samen gezellig uit eten, in het restaurant pak je dromerig een stoel en je schuift dicht naar elkaar toe. Al blozend lachen jullie op hetzelfde moment. Kijken elkaar recht in de ogen en het kan bijna geen toeval zijn, tegelijkertijd buigen jullie naar voren om elkaar iets toe te fluisteren.
Vind je elkaar aardig dan vertoon je hetzelfde gedrag.
Het werkt ook andersom.
Zo gaat dat. Wanneer je elkaar aardig vindt ga je automatisch hetzelfde gedrag vertonen. Maar wist je dat het ook andersom werkt? Als je elkaar voor het eerst ontmoet en je stemt jouw houding, oogcontact en stem- en woordgebruik af op de gesprekspartner dan ga je elkaar als vanzelf aardig vinden.
In de sollicitatietraining vertelde een ICT-professional vorige maand, dat hij erg had opgezien tegen zijn laatste intakegesprek.
Vorige week schreef ik in een blog hoe een kritisch zelfbeeld de technische-professional kan hinderen om zich voluit te profileren in het intakegesprek.
“Misschien komt dat omdat het technische-professionals zijn, dus met meer beta- en vakgerelateerde vaardigheden. Mogelijk houden ze niet zo van al dat gepraat en vinden zij het niet prettig om bevraagd te worden of ze wel goed genoeg zijn voor de opdracht” reageerde een technicus.
‘Wanneer ik in een intake tegenover een techneut aan tafel zit, is dat kat in het bakkie. We verstaan elkaar. Het wordt pas lastig wanneer mijn gesprekspartner niets van techniek afweet en allerlei persoonlijke vragen stelt’
Aan de technische skills van de medewerkers twijfel je geen moment.
Echte professionals zijn het, die in dienst zijn bij jullie organisatie. Kanjers die helemaal opgaan in het oplossen van technische problemen en net zolang doorgaan tot de klus geklaard is.
Maar hoe komt het dan toch dat de technische professionals tijdens het intakegesprek voor een nieuwe opdracht hun vaardigheden en persoonlijke eigenschappen niet over het voetlicht kunnen brengen? Zich onzeker voelen en aarzelend hun verhaal doen?
‘Er schieten allerlei gedachten door mijn hoofd tijdens zo’n intakegesprek,
ben ik wel goed genoeg voor deze opdracht?’
